ไบรท์ คว้ากระดาษปาดน้ำตา เสียงสั่นเล่าเรื่องสะเทือนใจ2เด็กหญิง
สุดกลั้นไบรท์คว้ากระดาษปาดน้ำตาเล่าเรื่อง2เด็กหญิง วันที่ 27 ก.ค.64 ขณะ ไบรท์ พิชญทัฬห์ อ่านข่าวสุดสะเทือนใจ 2 เด็กหญิงติดโควิดนอนอยู่กับศพแม่สิ้นใจดับคาห้อง โดยเด็กหญิงร่ำไห้เผยคำสั่งเสียแม่ว่าอย่าไปกับใครให้อยู่กันสองคนให้รักกันพี่น้อง เด็กน้อยบอกว่า หนูร้องไห้ หนูเสียใจ หนูอยากบอกว่าหนูคิดถึงแม่ ให้แม่ไปอยู่ที่ดีๆ ไม่ต้องเป็นห่วง หนูจะดูแลน้อง หนูจะรักน้องให้ถึงที่สุด
แม่บอกว่าถ้าแม่เป็นอะไรไปวันหนึ่ง ถ้าอยู่กันไม่ได้ น้านีเขาก็มีภาระ ต้องเกรงใจเขาด้วย ถ้าเกิดอยู่กันไม่ได้ ก็ต้องไปสถานสงเคราะห์ ถ้าไม่มีใครเลี้ยง แม่อยากให้หนูเป็นเด็กดี วันข้างหน้าไม่มีแม่ หนูจะได้ทำอะไรเป็น ดูแลน้องได้ อยากบอกว่าหนูรักแม่ หนูมีความสุขที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่ ไม่มีใครดีเท่าแม่อีกแล้ว
โดยสาวไบรท์เสียงสั่นเครือตลอดขณะเล่าข่าว2เด็กหญิงว่า น้องออมสิน กับ น้องกระปุก ได้รับการช่วยเหลือแล้วจะสู้ต่อไป น้องบอกว่าเมื่อคืนตอนที่นอนคิดถึงแม่ คิดถึงภาพเก่าๆ ตอนที่ดูแลแม่ น้องขอบคุณทุกคนที่ให้การช่วยเหลือ จากนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีใครมาดูแลหนูไหม ถ้าไม่มีคนดูแล หนูก็อยากจะมีเงิน หนูจะพยายามดูแลน้องให้ดีที่สุด ตอนนี้น้องทั้งสองคนไปโรงพยาบาลถ้าหายดีแล้วไม่มีที่อยู่จะกลับมาอยู่ที่ห้องเช่า แต่หากได้ไปอยู่บ้านพักเด็กกำพร้าก็จะไป เด็กทั้งสองคนไม่ได้เรียนหนังสือ แม่เป็นคนสอนให้อ่านหนังสือ คนพี่บอกว่ายังไงก็อยากให้น้องได้เรียน อยากให้น้องมีอนาคต กระทรวงการพัฒนาสังคมฯ บอกว่าจะดูแลให้น้องได้เรียนหนังสือ
ทั้งนี้ ไบรท์ พิชญทัฬห์ เสียงสั่นสะอื้นไห้แต่ก็พยายามอ่านข่าวสุดสะเทือนใจของ2เด็กหญิงจนจบ พร้อมทั้งคว้ากระดาษขึ้นมาปาดน้ำตาสุดเศร้า